-
1 line
[laɪn] 1. n( mark) linia f, kreska f; ( wrinkle) zmarszczka f; ( of people) kolejka f; ( of things) rząd m, szpaler m; (of writing, song) linijka f, wiersz m; ( rope) lina f, sznur m; ( for fishing) żyłka f; ( wire) przewód m; ( TEL) linia f, połączenie nt; ( railway track) tor m; (bus, train route) linia f; ( fig) (attitude, policy) linia f, kurs m; (business, work) dziedzina f, branża f; ( COMM) ( of product(s)) typ m, model m2. vtroad ustawiać się (ustawić się perf) wzdłuż +gen, tworzyć (utworzyć perf) szpaler wzdłuż +gen; clothing podszywać (podszyć perf); container wykładać (wyłożyć perf)to line sth with sth — wykładać (wyłożyć perf) coś czymś
to line the streets — wypełniać (wypełnić perf) ulice
to cut in line (US) — wpychać się (wepchnąć się perf) do kolejki
in line — rzędem, w szeregu
in line with — w zgodzie z +instr
to bring sth into line with sth — dostosowywać (dostosować perf) coś do czegoś
to draw the line at doing sth — stanowczo sprzeciwiać się (sprzeciwić się perf) robieniu czegoś
Phrasal Verbs:- line up* * *I 1. noun1) ((a piece of) thread, cord, rope etc: She hung the washing on the line; a fishing-rod and line.) sznur, żyłka2) (a long, narrow mark, streak or stripe: She drew straight lines across the page; a dotted/wavy line.) linia3) (outline or shape especially relating to length or direction: The ship had very graceful lines; A dancer uses a mirror to improve his line.) sylwetka4) (a groove on the skin; a wrinkle.) zmarszczka5) (a row or group of objects or persons arranged side by side or one behind the other: The children stood in a line; a line of trees.) rząd, szereg6) (a short letter: I'll drop him a line.) `parę słów`7) (a series or group of persons which come one after the other especially in the same family: a line of kings.) linia, ród8) (a track or direction: He pointed out the line of the new road; a new line of research.) kurs, wytyczna9) (the railway or a single track of the railway: Passengers must cross the line by the bridge only.) tor10) (a continuous system (especially of pipes, electrical or telephone cables etc) connecting one place with another: a pipeline; a line of communication; All (telephone) lines are engaged.) sieć, instalacja11) (a row of written or printed words: The letter contained only three lines; a poem of sixteen lines.) wiersz, linia12) (a regular service of ships, aircraft etc: a shipping line.) linia13) (a group or class (of goods for sale) or a field of activity, interest etc: This has been a very popular new line; Computers are not really my line.) towar, asortyment, branża14) (an arrangement of troops, especially when ready to fight: fighting in the front line.) linia (bojowa)2. verb1) (to form lines along: Crowds lined the pavement to see the Queen.) tworzyć szpaler2) (to mark with lines.) kreskować•- lineage- linear- lined- liner- lines- linesman
- hard lines!
- in line for
- in
- out of line with
- line up
- read between the lines II verb1) (to cover on the inside: She lined the box with newspaper.) wyłożyć2) (to put a lining in: She lined the dress with silk.) podszyć•- lined- liner- lining
См. также в других словарях:
rząd — I m IV, D. rzędu, Ms. rzędzie; lm M. rzędy 1. «pewna liczba ludzi, przedmiotów itp. stojących, umieszczonych jeden za drugim lub jeden obok drugiego; szereg» Długi, równy rząd czegoś. Pierwszy, środkowy, ostatni rząd krzeseł. Rzędy porzeczek,… … Słownik języka polskiego
rząd — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. rzędu, Mc. rzędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pewna liczba osób, roślin, przedmiotów itp. ustawionych jeden za drugim lub jeden przy drugim; ciąg, szereg, sznur, kolejka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tworzyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, tworzyćrzę, tworzyćrzy, tworzyćrzony {{/stl 8}}– utworzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} organizować coś, co do tej pory nie istniało; ustanawiać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urosnąć — + rzad. uróść dk Vc, urosnę, urośniesz, urośnij, urósł, urosła, urośli, urósłszy urastać ndk I, urosnąćam, urosnąćasz, urosnąćają, urosnąćaj, urosnąćał 1. «o żywych organizmach, częściach ciała: rosnąc stać się większym, wyższym, dłuższym;… … Słownik języka polskiego
sfałdować — dk IV, sfałdowaćduję, sfałdowaćdujesz, sfałdowaćduj, sfałdowaćował, sfałdowaćowany 1. «ułożyć, zebrać w fałdy, zrobić na czymś fałdę, fałdy» Sfałdować spódnicę. Sfałdowane firanki, zasłony. 2. «pokryć fałdami, zmarszczkami (czoło, twarz, szyję)»… … Słownik języka polskiego
sformować — dk IV, sformowaćmuję, sformowaćmujesz, sformowaćmuj, sformowaćował, sformowaćowany 1. «zrobić z jakichś elementów pewną całość o określonym kształcie; zorganizować, utworzyć, ukształtować» Sformować pułk piechoty. Sformować nowy rząd. Sformować… … Słownik języka polskiego
zaciec — dk Vc, zacieccieknie, zaciecciekł, rzad. XI, zaciecciecze, zacieccieką rzad. zacieknąć dk Vc, zaciecnie, zaciecciekł a. zaciecnął, zaciecciekła zaciekać ndk I, zaciecka, zaciecają, zaciecał 1. «o płynach, wodzie: cieknąc przedostać się, dotrzeć… … Słownik języka polskiego
opasać — I dk IX, opaszę, opaszesz, opasz, opasaćał, opasaćany opasywać ndk VIIIa, opasaćsuję, opasaćsujesz, opasaćsuj, opasaćywał, opasaćywany 1. «nałożyć pas, obwinąć, obwiązać coś czymś jak pasem» Opasać talię pasem, szarfą. Opasać włosy wstążką. 2.… … Słownik języka polskiego
ukuć — dk Xa, ukuję, ukujesz, ukuj, ukuł, ukuty rzad. ukuwać ndk I, ukućam, ukućasz, ukućają, ukućaj, ukućał, ukućany 1. «wykonać coś, nadać czemuś kształt przez kucie» Ukuć pancerz. Zbroja ukuta ze stali. ◊ Ukuty wiersz, ukute wypracowanie itp. «wiersz … Słownik języka polskiego
usypać — dk IX, usypaćpię, usypaćpiesz, usyp, usypaćał, usypaćany usypywać ndk VIIIa, usypaćpuję, usypaćpujesz, usypaćpuj, usypaćywał, usypaćywany 1. «sypiąc coś utworzyć wzniesienie, kopiec» Usypać groblę, wał, szaniec. 2. «sypiąc ująć, odjąć z czegoś;… … Słownik języka polskiego
zgromadzić — dk VIa, zgromadzićdzę, zgromadzićdzisz, zgromadzićadź, zgromadzićdził, zgromadzićdzony zgromadzać ndk I, zgromadzićam, zgromadzićasz, zgromadzićają, zgromadzićaj, zgromadzićał, zgromadzićany 1. «zebrać w jednym miejscu wiele czegoś; nagromadzić»… … Słownik języka polskiego